|2020|

Girion

Gra'kkon

To co się stało było nadzwyczaj niespodziewane... i niezrozumiałe dla Gra'kkona. Nie miał zamiaru dać się jednak uśpić. Wyciągnął rękę przed siebie i dotknął szyby, ta okazała się nie być sennym omamem, choć w dotyku nie przypominała szkła, które było mu znane. Zaczynała ogarniać go senność, więc spróbował psionicznie roztrzaskać szybę...

Hombre

Na szybie pojawiły się pierw drobne pęknięcia a po chwili rozprysłą się na tysiące kawałków, Gra'kkon zwalił się do przodu lekko odrętwiały. Nagle rozgłoś się dźwięk alarmu, czerwone światło poczęło migać, a oświetlenie pomieszczenia zeszło się do minimum Gra'kkon usłyszał. - Komora 18 uszkodzona, rozpoczynam dekontaminacje. -
Do pomieszczenia z kratek w ścianach poczęły z sykiem wlatywać biały gaz, który wypełnił całe pomieszczenie. Trwało to kilka minut nim gaz został ponownie wyssany a oświetlenie wróciło do normy. Gra'kkon usłyszał. - Dekontaminacja zakończona pomyślnie. -

Girion

Gra'kkon

Powoli podniósł się z posadzki. Wszystko co się działo było na razie niczym sen, choć zderzenie z twardą podłogą było jak najbardziej rzeczywiste...
Gra'kkon czuł że jego wewnętrzna siła ,a także umiejętności wzrosły , postanowił jednak zająć się teraz rozeznaniem w sytuacji. Podszedł do gablotki i wyciągnął z niej ekwipunek. Dziura w napierśniku upewniła go, że starcie z nieznanymi potworami było jak najbardziej prawdziwe... Bez zastanowienia załatał ją zaklęciem Naprawa, po czym założył swoje stare szaty, a na nie zbroję.
Na końcu sięgnął po swoje relikwie. Nieprzerwany Krąg Zerthimona obracał przez chwilę między palcami nim zawiesił go na łańcuszku na szyi, tak jak zwykł go nosić. Tak samo nie mógł nacieszyć się Ostrzem Karah, które wzmocniło się wraz z właścicielem. Gra'kkon schował je do pochwy i na spokojnie rozejrzał się po pomieszczeniu. Dziwił go spokój, jaki panował w tajemniczym miejscu, mimo jego ucieczki ze zbiornika.
Najbardziej zastanawiający był napis przy jego rzeczach "Pirum Humanus", jednak Gra'kkon nie wiedział co to znaczy. Po dłuższej chwili zastanowienia skierował się do wyjścia i ostrożnie wyjrzał na zewnątrz...

Hombre

Theme
Gdy Gra'kkon podszedł do drzwi te rozsunęły się w bok wsuwając się w ścianę. Znalazł się na samym końcu białego korytarza po przeciwnej stronie tak jaki i obok tych znajdowały się liczne drzwi z numerami od 1 - 20. Gra'kkon dostrzegł stare zakrzepłe ślady krwi które pokrywały część ściany i podłogi. Światło w pomieszczeniu migało, co było wyjątkowo drażniące dla oczu. Na końcu korytarza pomiędzy 1 i 2 znajdowały się drzwi bez numeru nad nimi.

Girion

Gra'kkon

Gdy dostrzegł ślady skrzepłej krwi, dobył ostrza. Tak na wszelki wypadek.
Starając się nie robić hałasu przemierzał korytarz zaglądając do każdego z pomieszczeń. Drzwi bez numeru zostawił na koniec...

Hombre

Gra'kkonowi wydawało się że ktoś go obserwuje. Z należytą ostrożnością wszedł do pomieszczenia. Wewnątrz w identycznej komorze jak jego umieszczony był Altair, zdawał się być pogrążony we śnie na podobnej wystawce stały jego rzeczy. - Rozpoczynam procedurę wybudzania... - zabrzmiał znajomy już głos nie wiadomo skąd. Altair otworzył ślepia wypuścił z pyska kilka bąbli powietrza które pomknęły w górę, był zdezorientowany a poziom wody w jego komorze zaczął się obniżać. Gdy woda zniknęła, od jego ciała odłączyły się rurki i gdzieś się schowały, po chwili otwarła się sama kopuła. Altair stał całkiem nagi i odczuwał mdłości, czół się jak papryka którą za długo trzymano w occie... - Tszzszzzzzsszzzs - coś zatrzeszczało i w pomieszczeniu przygasło światło....

Stat:
Altair - Exp 20.000

Girion

Gra'kkon

Nie zdziwił się bardzo, gdy zobaczył Altaira, ostatnio działy się same niesamowite rzeczy. Bardziej zdziwiło go to, że komora ze Smokokrwistym otworzyła się sama.
Gdy światło przygasło i rozległ się dziwny dźwięk, Gra'kkon błyskawicznie uniósł ostrze i stanął przy drzwiach, gotowy do zadania ciosu. Szeptem odezwał się do Altaira:
-Altairze, *wiedz* że nie posiadam informacji o naszym obecnym położeniu. Przebudziłem się jak ty w komorze obok... prawie jak ty. Na zewnątrz nikogo nie dostrzegłem, znalazłem za to ślady skrzepłej krwi...-
Pilnując drzwi dał czas Altairowi na dojście do siebie i pozbieranie ekwipunku...

Altair Drake

Altair Drake
Altair nie bardzo wiedząc co się tu dzieje spokojnie wysłuchał Gra'kkona, chociaż ten nie powiedział nic nowego. Ruszył do szafki by zabrać potrzebny ekwipunek jak Napierśnik, potrzebne rzeczy, Bułat i to co tam znajdzie by następnie ruszyć w stronę Gra'kkona.

Hombre

Theme
Nurja poczuła że się budzi, Jedyne to co pamiętała to to że była ciężko ranna... umierająca... czuła się dziwnie... nieswojo, jej umysł zdawał się być bystrzy, ciało jakieś odmienione... Do ust miała przyczepioną maskę od respiratora... Od jej skóry poczęły odczepiać się jakieś rurki, była kompletnie naga... Zamknięta pod jakimś szklanym kloszem... Woda w której tkwiła była lodowata... Powoli zaczęła opadać aż w końcu cała upłynęła... Odczepiła maskę i przetarła zakrytą parą chłodną szybę. Za nią dostrzegła swój miecz, skórzane odzienie i buty. Przestąpiła krok i stanęła przed czymś w rodzaju lustra które znajdowało się przy jej własności. Jej włosy nic się nie zmieniły choć zdawały się być gładsze i zdrowsze. Jej skóra była wręcz nie do poznania, gładka i jędrna taka... ludzka. Nurja po zbadaniu mięśni nie dostrzegła żadnych ułomności choć jej ciało zdawało się być nieco lżejsze... Usłyszała zgrzyt i do pomieszczenia weszły dwie osoby...
W lustrze dostrzegła Gra'kkona i Altaira w swym codziennym rynsztunku. Gra'kkon trzymał swe ostrze gotowe do ataku...

***
Altair pierwszy przeszedł do następnego pomieszczenia a to co zobaczył na długo utkwiło mu w pamięci. Kobieta o bujnych długich kręconych włosach, obfitym biuście, jędrnych pośladkach i długich nogach, z widocznym umięśnieniem i ociekająca wodą, stojącą boso w niewielkiej kałuży...

Stat:
Nurja + 20.000 XP , + 4 Int , + 6Cha

Girion

Gra'kkon

Githzerai omiótł wzrokiem pomieszczenie, na końcu przez chwilę wpatrywał się w dziwnie znajomo wyglądającą kobietę. Gra'kkon nie mógł jednak przypomnieć sobie, skąd zna tę osobę, więc szybko odwrócił wzrok, by już dłużej jej nie peszyć.
-Bądź pozdrowiona. Czy *wiesz*, gdzie się znajdujemy?-
Odezwał się swoim zwyczajem krótko i na temat. Większość swojej uwagi poświęcał jednak na lustrowanie otoczenia i wyszukiwanie wszelkich źródeł zagrożenia...

Agape

Nurja

Obudziła się? Ale czy kładła się spać? Co się stało z bitwą, z demonami i całą resztą. To co widziała niczego jej nie przypominało w normalnym stanie jej mózg chyba by się wyłączył nie będąc w stanie zinterpretować otoczenia. Może i nie wiedziała gdzie jest ale była pewna że coś się zmieniło w niej samej. Badawczo przyglądając się wszystkiemu w okół czekała aż woda opadnie a kopuła się podniesie. Normalnie by je rozwaliła ale nie była już normalna. Podeszłą do lustra dygocząc z niepokoju co też zobaczy. W pierwszej chwili aż ją cofnęło.
-Czy to ciągle ja? zapytała swojego odbicia przykładając dłoń do gładkiej powierzchni. I wtedy weszli oni, ostateczny dowód na to że Nurja krórą pamiętała nie była tylko snem.
-Gra'kkon, Altair... nie wiem jak to możliwe ale to ja Nurja.- powiedziała odwracając się do nich.- Nie wiem co to za miejsce, przed chwilą się ocknęłam.- wyjaśniła sytuację. Po czym omiotła wzrokiem pomieszczenie i skierowała się w stronę swoich rzeczy. Zaczęła się ubierać. W niektórych miejscach ubranie było zbyt luźne z kolei w innych nieprzyjemnie opięte. Pozbierała wszystkie swoje rzeczy.
-Muszę się dowiedzieć co się ze mną stało... i gdzie jest drapacz. Jeżeli my tu jesteśmy to prawdopodobne jest że i on tu trafił. Poszukajmy.

Girion

Gra'kkon

W milczeniu słuchał odpowiedzi. Wszystko wokół było tak nierealne, że Gra'kkon był już w stanie uwierzyć praktycznie we wszystko. Zaczekał aż Nurja się ubierze i weźmie swoje rzeczy, po czym wyszedł na korytarz i skierował się do kolejnego pomieszczenia. Było ich maksymalnie czworo, a wszystkich pomieszczeń było 20. Co zastaną w następnych? Był tylko jeden sposób by się przekonać...

Altair Drake

Altair Drake
Altair odwrócił wzrok by dać się Nurji przebrać.
-Mnie chyba nic już nie zdziwi.
Gdy Nurja się przebrała to ruszył za towarzyszami.

Hombre

Theme
Gra'kkon i Altair weszli do kolejnego pomieszczenia, oświetlenie szwankowało, w szklanym słoju spał dorosły mężczyzna, po chwili go rozpoznaliście, to był ten niefortunny bard. Jego ciało było kompletnie pozbawione owłosienia, zostały mu jedynie czarne smukłe brwi. Jego umięśnienie uległo znacznej poprawiło. Kiedy przestąpiliście kilka kroków woda momentalnie spłynęła a komora się otwarła. Mężczyzna wyrwany ze snu upadł z łoskotem na podłogę, wszystko go bolało a szczególnie głowa... W pomieszczeniu nie było żadnych rzeczy poza jego ukochanym sztyletem...
***

Gdy Gra'kkon i Altair weszli do kolejnego pomieszczenia, uwagę Nurji przykuł tajemniczy dźwięk. Weszła powoli do pomieszczenia w którym panował półmrok. Nurja gotowa na wszystko z mieczem dłoni, jej uwagę przykuło stworzenie prawie dorównujące jej wzrostem. Skórę miało wyjątkowo ciemną, gładką i lśniącą skórę. Niepewny bacznie śledził jej ruch, nerwowo poruszając ogonem które było zakończone ostrzem. Nurja niepewnie opuściła miecz, stworzenie zbliżyło się do niech na tyle że mogła czuć na swoje skórze jego chłodny oddech. Głowa ksenomorfa, swoim dziwacznie wydłużonym i opływowym kształtem przypominająca wielkiego banana, zachodziła daleko na grzbiet i kończyła się gładką "koroną"... Stworzenie otarło się bokiem głowy o jej brzuch tuż nad łonem. Nurje przeszedł dreszcz, skóra stworzenia była chłodna i gładka w dotyku...

Stat:
Agrawen exp - 10.000 Si +1

Agape

Nurja

Coś usłyszała i wiedziona instynktem poszła to sprawdzić, niewiele było stworzeń które mogły jej zagrozić kiedy dzierżyła swój miecz to też wyjęła go i w każdej chwili gotowa do ataku weszła do pomieszczenia. Miała nadzieję znaleźć Drapacza, spodziewała się zobaczyć barda albo kogoś innego kto brał udział w bitwie. Tego co zobaczył nie spodziewała się zupełnie bo czy ktoś mógł przewidzieć istnienie takiego stworzenia? Było absolutnie niesamowite i jak na razie nie atakowało. Opuściła miecz ale nie za bardzo tylko na tyle by dać do zrozumienia że i ona nie atakuje. "Może i ono zie wie skąd się tu wzięło?" Kiedy obcy podszedł stała bez ruchu czuła jego zimny oddech, podziwiała lśniącą skórę. Kiedy otarł się o nią łbem poczuła się dziwnie, wiedziała że może zginąć w mgnieniu oka mimo to odwzajemniła gest kładąc dłoń na niezwykłej głowie i ostrożnie głaszcząc. Nie mówiła nic żeby nie przestraszyć stworzenia.