|2020|

Hombre

On the Run
Theme
Za wielką wykonaną z hebanowego drewna ladą siedział młody chłopak. Elegancko ubrany aby podkreślić swój status, miał na sobie białą koszulę z czerwoną muszką, bordową kamizelkę, czarne spodnie i wypastowane lakierki. Znudzony dopalał kolejnego papierosa, na notesie w którym rejestrował wszystkie osoby odwiedzające biuro leżał świerszczyk otwarty na stronie gdzie młoda brunetka zabawiała się z koleżanką.

Chłopak ziewnął i rozejrzał się po recepcji, ściany niedawno co wytapetowane a już dało się dostrzec miejsca gdzie tapeta zaczęła się odklejać. Nad wysokim sufitem wisiał sporych rozmiarów żyrandol, karpet którym była pokryta podłoga był ubrudzony i wydeptany, od dawna prosił się o zmianę. W pomieszczeniu po obu stronach stało kilka krzeseł i dwa stoliki na których wylegiwały się stare czasopisma których i tak nikt nigdy nie czytał. Na zewnątrz prowadziły potężne drzwi, przy których stały sztuczne kwiaty, pokryte grubą warstwą kurzu którego nikt od dawna nie sprzątał.

Młodzieniec miał niezdrowo wyglądającą bladą cerę, zmęczone podkrążone oczy, ciemnobrązowe włosy które zaczesywał do boku tak że grzywka opadała mu na czoło. Zaciągną się papierosem po to aby po chwili wypuścić smugę dymu, niecierpliwie spojrzał na wiszący za plecami zegar.

"Rany jeszcze dwie godziny zanim ktoś mnie zmieni. Gdybym był szefem wtedy to ja bym decydował kiedy mam przerwę.."

Dobiegł go odgłos szpilek na drewnianych schodach. Odruchowo spojrzał w ich stronę. Schodziła po nich prawdziwa piękność, długonoga blondynka o pięknych włosach, wyrazistym makijażu podkreślonym czerwoną szminką. Jej ponętną figurę eksponowała okrojona czerwona sukienka ledwie zakrywająca jej pupę i sporych rozmiarów biust. Chłopak poczuł jak robi mu się gorąco, odruchowo zrzucił gazetę z lady.

"Ona jest niesamowita a w dodatku niewiele starsza ode mnie, co taka młoda dziewczyna może robić z takim grubym starym capem jak szef. Ona potrzebuje kogoś takiego jak, kogoś w podobnym wieku! Pełnego wigoru! Ahhh gdybym tylko miał szansę jej zaimponować..." Rozmarzył się chłopak.

"Hej Johny, do Ciebie mówię! Ty wcale mnie nie słuchasz." Stała przed nim oparta o ladę.

"Ppa Pani.. Czym mogę ssłu... ...żyć?" Wyjąkał kompletnie nie przygotowany chłopak. Spoglądał co chwila to na jej twarz to na biust który znajdował się na wyciągnięcie ręki. "Ahhh gdybym tak tylko mógł za nie złapać..." Zawył w duchu.

"Wiesz Johny, zastanawiałam się kochanie czy mógłbyś dla mnie zrobić pewną przysługę..." Zaczęła figlarnie dziewczyna bawiąc się włosami.

"Ja"! Przysługę...? Ależ, ależ oczywiście co tylko Pani każe!" Odparł podekscytowany jak nigdy chłopak.

"Mów mi Lulu, Johny, po co te formalności, wszak możemy być dobrymi przyjaciółmi. Bardzo dobrymi." Odparła puszczając oko.

"Oczywiście Pa.. Lulu."

"Zdobył byś dla mnie klucze maleńki, są w tym niedużym pokoiku zapewne na stole, tam gdzie grzeje się ochrona a mi nie wolno wchodzić. Wiem że dasz radę i mnie nie zawiedziesz. Wybierzemy się razem na małą przejażdżkę. Ty i ja." Wyjaśniła mu sprawę głaszcząc go delikatnie po twarzy.

"Oczywiście, nie zawiodę." Odparł Johny w pełni świadomy że się czerwieni. Serce podchodziło mu do gardła, w uszach dudniło. "Boże, muszę dorwać te klucze, zwinąć brykę na parę godzin, ja i Lulu, życie jest piękne..."

"Hey Jonny na co jeszcze czekasz, za kwadrans chcę mieć ten samochód przed wejściem." Powiedziała stanowczym tonem klepiąc go po twarzy.

"Oczywiście, robi się." Chłopak wstał i zarzucił na siebie gruby wełniany płaszcz. Po czym udał się po kluczę...

*Piętnaście minut później...*

Prószył śnieg, ogrodzony parking za budynkiem zajmowało kilka osobowych aut oraz ze dwie ciężarówki. Chłopak kryjąc się w cieniu samochodów skradał się w kierunku budki strażników. Przez chwile obserwował strażnika zajętego gazetą, mężczyzna był zajęty gazetą, jego karabin stał oparty o ścianę. Zwykle było ich dwóch, jak widać jeden musiał gdzieś wyskoczyć.

Młodzieniec nie zamierzał czekać, niepostrzeżenie przekradł się za budkę i zastukał, w ręce z całej siły ściskał lewarek. Po chwili wyszedł strażnik.

Bernie to ty? Co to za jakieś pojebane żarty sobie robisz?!" Zawołał mężczyzna rozglądając się.

Chłopak poderwał się z miejsca wykorzystując moment kiedy strażnik spoglądał w inną stronę. Z potężnym zamachem uderzył go w głowę, ten padł jak kłoda. Johnny, zaciągnął go za samochód i związał, usta oklejając taśmą.

Biegiem ruszył do budki, tam chwycił pierwsze lepsze klucze, podbiegł do Cadillaca, nie wierzył własnym oczom, pasował! Wsiadł do, włożył i przekręcił klucz, silnik za chrząkał i nic.

"Kurwa... Co teraz..."
.
Chłopak ponowił próbę, tym razem silnik odpalił a samochód puścił chmurę czarnego dymu z rury.Johnny wcisnął sprzęgło i wrzucił jedynkę, dodał gazu i nic...

"Co jest... Oni mnie zajebią... Co je... Ręczny!" Zawołał i zwolnił bieg.

Samochód ruszył z piskiem opon prosto na bramę. Ta wykonana z aluminium i siatki nie stanowiła dla Cadillaca de Ville żadnego wyzwania. Auto z rykiem silnika staranowało bramę. Chłopak zwolnił, serce podchodziło mu do gardła.
Powoli skierował się przed przód budynku.

Scena niczym z filmów akcji, dziewczyna w futrze wychodzi na zewnątrz, mija kłaniających się jej bramkarzy. Kiedy jest już w połowie drogi do auta ze środka dobiegają krzyki.

"Zatrzymajcie ją! Nie pozwólcie jej uciec!"

Dziewczyna zaczyna biec, oni sięgają do kabur i biorą ją na cel. Ona wskakuje na tylne siedzenie. Kule uderzają w samochód, rozwalają szyby, dziurawią karoserie.

Cadillac rusza z piskiem opon, kierowca wciska gaz do dechy. Dźwięk dartego prześcieradła, kule bezlitośnie dziurawią auto...

Johnny poczuł potworny ból, oberwał w bebechy, zacisnął zęby i dłonie na kierownicy. Pędził jak szalony, opustoszałymi ulicami. Zaczął zwalniać, koszule i spodnie miał całe mokre we krwi.

"Lulu ja dostałem... Mocno krwawię..."

Dziewczyna na tylnym siedzeniu dochodziła do siebie, cudem po za kilkoma draśnięciami była nietknięta.

"Dobrze stań zmienię cię..." Odparła roztrzęsionym głosem.

Johny wyhamował i wrzucił na luz. Dziewczyna wysiadła, otworzyła drzwi kierowcy, pomogła mu wysiąść. Z tyłu w oddali pojawiły się światła kilku samochodów. Chłopak ledwie stał, dziewczyna spojrzała mu prosto w oczy chłodnym wzrokiem.

"Wybacz..." Wyszeptała, po czym pchnęła go. Chłopak upadł na plecy, blondynka wskoczyła do auta i odjechała z piskiem opon.

"Proszę nie.." Zawył chłopak leżący w kałuży własnej krwi. Do oczu napływały mu łzy, widział jak samochód zniknął za zakrętem. Obrócił głowę w drugą stronę i ostatnią rzeczą jaką zobaczył było oślepiające światło pędzącego w jego stronę wozu...

************************************************

Tak więc po wielu miesiącach nadeszła pora aby zerwać z forum pajęczynę i coś na nim rozruszać. Tak więc na rozgrzewkę sesja w klimatach Noire.
Waszym zadaniem jak już się domyślacie będzie odnaleźć dziewczynę. Jak to zrobicie i czy wam to się uda pozostawiam to wyłącznie wam graczom.
Świat oparty o Neuroshimę, bazujący na jej mechanice to też karty w tym systemie. Co do profesji i tego typu spraw to nie narzucam wam schematów, jednak wszelkie dziwolągi, mutacje i wynaturzenia będą bezlitośnie eksterminowane. Współpracujcie przy tworzeniu postaci jak i podczas sesji, nie bójcie się zadawać pytań.

Girion

To mnie zaskoczyłeś, do ostatniej chwili byłem przekonany, że będzie ten wiedźmin w klimatach nordyckich. Shocked

Pytań na pewno będę miał sporo, ale najpierw muszę Cię prosić, byś rozwinął trochę wstęp. Co dokładnie oznacza:

Agape

Patrzę i nie do końca wierzę własnym oczom. Miała być rekrutacja i jest rekrutacja, to się chwali. Ale co się stało z zapowiadanym wiedźminem w klimatach nordyckich? Przejrzałam wcześniejsze rozmowy o sesji, ale nic o neuro-noir tam nie widzę. Girion też wydaje się kompletnie zaskoczony, więc zakładam, że tym razem niczego nie przeoczyłam. Kurcze a jeszcze wczoraj czytałam podręcznik do wiedźmina i zdecydowałam, że mam straszną ochotę zagrać bardem.

To niezmiernie miłe, że zapytałeś o preferencje odnośnie proporcji Akcji, Zagadki, Romansu, Horroru i postarałeś się je uwzględnić, ale jeśli chodzi o mnie z systemem kompletnie nie trafiłeś.

Tak jak już pisałam poprzednim razem w rekrutacji do „Men of Courage”: Cieszy mnie twój powrót i zapal do gry, ale neuroshimy nadal nie trawię.
Z historią wciąż jestem na bakier wiec o jakimkolwiek wczuciu się w klimat lat 30-40 w USA nie masz co nawet marzyć. Gangsterka, spluwy…

Nie pozostaje mi nic innego jak życzyć wam dobrej zabawy i trzymać kciuki za powodzenie sesji.

Hombre

A niech was. Dobra niechaj wam będzie. Chcecie wiedźmina? Dostaniecie wiedźmina. Tylko od razu na wstępie zapytam czy chcecie zagrać wyspiarzami czy też wolicie stworzyć własne postacie?

Bo co do scenariusza to z łatwością można przenieść go na realia Sagi. Wystarczy że odpowiednio podmieni się bohaterów.

Tylko jeden warunek macie mi się uwijać z kartami!

Agape

A zatem wiedźmin! Very Happy

Hombre

Nie, ale ogranicza to rasę i kulture postaci. Wink

Agape

Jaszuroludzi i tak w wiedźminie nie ma, a reszta ma przesrane. Biorę człowieka. Ile mamy punktów do rozdania?

Hombre

A więc tak, na cechy dostajecie 37. Co do ekwipunku to 200 denarów na start.

Girion

Ja też deklaruję się, że zagram człowiekiem i raczej będzie to wyspiarz - już się wcześniej nastawiłem na te klimaty, to niech tak zostanie. No chyba że nową sesję MG woli zrobić jednak w innym miejscu niż Skellige, to nie będzie dla mnie problem - to będzie oznaczało tylko parę kosmetycznych zmian dla mojego pomysłu na bohatera. W zasadzie to zaraz zabieram się za robienie postaci.

Mam tylko wrażenie, że z dwustu denarów to nie kupimy dużo więcej niż ubranie i parę drobiazgów. Jeśli Agape chce zrobić barda, to chyba będzie śpiewać a cappella, ewentualnie w realnym zasięgu finansowym pozostają bęben i tamburyn. Very Happy

Zgaduję, że taka koncepcja startowa, więc nie narzekam. Przynajmniej punktów na cechy jest przyzwoita ilość (choć tych i tak zawsze będzie "za mało"). Laughing

Hombre

Sporo rzeczy będzie można pozyskać lokalnie bądź też zdobyć. Więc takie 200 na start to w ramach wyzwania i dlatego że spora część wyspiarzy za bogata to nie jest.

Agape

Ja tam nie wiem czy on w ogóle będzie śpiewać, na pewno chcę mu dać tkanie opowieści i albo śpiewanie albo granie bo punktów jakoś tak mało. Przecież bard powinien być piśmienny, znać jakieś legendy, znać się na etykiecie i coś oprócz bardzich umiejek też by mu się przydało żeby nie był mięczakiem chowającym się tylko za innymi. Ciężki wybór. Mam nadzieję że jakiś rozwój postaci jest przewidziany.

Hombre

Jak najbardziej, taki Skald to powinien umieć i mieczem ciąć.

Girion

Dlatego ja staram się zawsze przeznaczyć przyzwoitą ilość punktów na Intelekt i Wolę, nawet jak robię "typowego" wojownika - wtedy zawsze kilka punktów na umiejętności wpadnie.
Choć faktycznie bard powinien być dość wszechstronnie wykształcony, a jeśli do tego ma jeszcze czasami powalczyć... No cóż, te wybory nigdy nie były proste. Very Happy

Hombre

Nie gadu, gadu tylko karty mi tu kończyć to szybko zaczniemy.

Girion

Moja postać prawie gotowa, tylko biografię skończę pisać. Mam tylko jedno istotne pytanie - w którym miejscu historii wiedźmina będzie dziać się akcja sesji?