|2020|

Agarwaen

Poziom: 5
Imię : Vessna
Płeć: kobieta
Rasa: człowiek
Charakter: chaotyczny neutralny
Wiek: 21 lat
Klasa: czarodziej
Bóstwo: brak

Wygląd:
- Wzrost i waga: 175cm, 45kg
- Oczy:piwne
- Ogólny opis: egzotyczna piękność, żywiąca pogardę do całego rodzaju ludzkiego... i nie tylko.
Ubiera się bardzo lekko i wyzywająco, czego z resztą nie uważa za złe. Powiedzieć nawet można, że nie zdaje sobie zbytnio z tego sprawy. Nikt jej nigdy nie uświadomił w zasadach współczesnej mody kobiecej. Kolorem jej ubioru jest zazwyczaj czarny. Lubi obwieszać się błyskotkami.

Punkty Wytrzymałości: 20/20
Klasa Pancerza:11
Dotyk:11
Nieprzygotowany:10
Inicjatywa:+1

Atrybuty:
- Siła 8
- Zręczność 12
- Budowa 10
- Inteligencja 17
- Roztropność 15
- Charyzma 15

Umiejętności:
Blefowanie 6
Czarostwo 11
Koncentracja 9
Stosowanie magicznych przedmiotów 4
Rzemiosło (alchemia) 10
Wiedza tajemna 11

Atuty:
- talent do magii
- wyzbycie się składników
- Maksymalizacja czaru - Kula Ognia
- Wzmocnienie czaru - Kula Ognia

Bazowa premia do ataku: 2
Zwarcie: 1= 2(bpda) - 1(SI)
Dystans: 3=2(bpda) + 1(ZR)

Rzuty obronne :
Wytrwałość: 1=1+0(Bud)
Refleks: 2=1+1(Zr)
Wola: 6=4+2(Rzt)

Czary:
0:
- promień mrozu x 2
- dotyk zmęczenia
- wykrycie magii

1:
- płonące dłonie
- przebranie
- magiczny pocisk x 2

2:
- Fałszywe życie
- Lustrzane odbicie
- Widzenie w ciemnościach

3:
- Kula Ognia
- Błyskawica

Ekwipunek:
- księga zaklęć czarodzieja
- laboratorium alchemiczne
- sakiewka z komponentami do czarów
- strój podróżnika
- drąg
- atrament i pióro

Historia:
Mówią na nią Vessna, choć nie wiadomo, czy jest to imię nadane jej przez rodziców. Być może jej rodziciele w ogóle nie zdążyli jej go nadać?
Tego się niestety nigdy nie dowiemy. Młoda czarodziejka wie o swojej przeszłości tylko tyle, że urodziła się w ludzkiej wiosce, której mieszkańcy żyli w napiętych stosunkach z elfami.
Zdarzyło się bowiem tak, że jedno z wędrownych elfickich plemion osadziło się w pobliżu wsi.
Reakcja ludzi była do przewidzenia. Prowadzeni nienawiścią dokuczali jak tylko mogli swoim nowym sąsiadom. Byli coraz śmielsi w swych prześladowaniach, co wreszcie przerodziło się w otwarty konflikt.
Wędrowcy nie byli skorzy do walki, ale musieli się bronić. Słynni elficcy łucznicy dokonali rzezi na wieśniakach. Nie przeżył nikt... oprócz niemowlęcia, którego sumienie pewnej młodej i niedoświadczonej łowczyni nie pozwalało go zabić. Jednak zostawienie go wśród zgliszczy także było jednoznaczne z wyrokiem śmierci...
Zabrała je ze sobą. W tajemnicy je karmiła, bawiła...
Niestety prawda szybko wyszła na jaw.
Decyzja starszego plemienia była jednoznaczna - dziecka trzeba się pozbyć. Sprawę zamknęły prorocze słowa duchowego przewodnika , według którego dziewczynka miała przynieść w przyszłości cierpienie zabójcom jej rodziców. By tego uniknąć łowczyni, która przyniosła dziecko, miała teraz je zabić, tym samym odkupując swoje winy.
Ta miała zbyt miękkie serce, by tego dokonać, więc ostatecznie porzuciła maleńką dziewczynkę w lesie.
Osierocona przez rodziców, a następnie porzucona przez elfy trafiła wreszcie do Nyshy, legendarnej wiedźmy z głuszy. Nysha to elfka wygnana niegdyś ze swego plemienia za uprawianie czarnej magii.
Zajęła się dzieckiem, choć trudno powiedzieć dlaczego.
Dobre uczucia dawno w niej umarły... Mówi się, że słyszała o przepowiedni związanej z przyszłością niemowlęcia, dlatego postanowiła je ocalić z czystej ciekawości.
W każdym bądź razie to właśnie ona nadała jej znane nam dziś imię i rozpoczęła jej wychowanie.
Mijały lata, a Vessna zgłębiała swoją wiedzę tajemną. Od Nyshy nauczyła się radzenia sobie w samotności. Nie miała dużego wyboru. Musiała się uczyć, by przetrwać.
Poznała tajniki alchemii i opanowała proste zaklęcia obronne.
Mimo wszystko Vessnie czegoś brakowało... Ludzi i świat znała jedynie z bajek i legend opowiedzianych jej przez wiedźmę. Ludzka ciekawość była silniejsza od niej, więc czasem w tajemnicy wykradała się poza obszar lasu... To jednak było za mało. Dusza jej tęskniła do uciech, o których tyle słyszała. Nie mogła jednak się nikomu pokazać!
Wszędzie traktowano ją tak, jakby była sprawcą wszystkich nieszczęść. Brano ją za legendarną wiedźmę... Ciekawe, co też jej "matka" wyczyniała za młodu, skoro wyrobiła sobie taką reputację?
Nie mogła zaznać szczęścia. Nawet w "domu" czuła się niechciana. Nysha nie darzyła jej żadnym pozytywnym uczuciem. Ich rozmowy były krótkie, a każde wypowiadane słowo pełne drwiny i szyderstwa. Nie zdziwiłaby się, gdyby matka chciała się pewnego dnia jej pozbyć...
Nic dziwnego, że Vessna stała się wkrótce pozbawioną uczuć panną o ciętym języku. Można o tym mówić też z dobrej strony - nie znajdziesz drugiej tak szczerej osoby.
Choć tajemnicza, zawsze mówi to, co na prawdę myśli.
Choć ciężko ją poznać, może stać się Twoim najlepszym przyjacielem i doradcą... o ile uda Ci się zrozumieć jej postępowanie.
Pewnego dnia matka wyprowadziła Vessnę na skraj lasu. Po raz pierwszy razem opuściły głuszę... Zabrała ją do krainy Vast, a tak przynajmniej została ona nazwana przez Nyshę.
Vessna po raz pierwszy ujrzała miasto. Przytłaczał ją widok tych wszystkich ludzi... Nawet nie zauważyła, kiedy matka wprowadziła ją do gospody, nad którą widniał napis "Pod Dumnym Kogutem".